Recensie

Turks fruit 1 Turks fruit - Een beeldverhaal


Ik vermoed dat de meesten ‘Turks fruit’ in de eerste plaats kennen van de film van Paul Verhoeven waarin Monique van de Ven en Rutger Hauer de hoofdrollen spelen. Bij ondergetekende, die de film als puber zag, zijn vooral de pikante scènes blijven hangen die voor die tijd behoorlijk grensverleggend waren. Met name een van de beginscènes waarin het mannelijk lid van de protagonist pijnlijk klem kwam te zitten tussen een ritssluiting heeft een onuitwisbare indruk nagelaten. Het leven was nooit meer hetzelfde na het zien van die beelden. De rest was eigenlijk grotendeels in de vergetelheid geraakt, maar dat is nu door het lezen van deze beeldroman rechtgezet.
http://www.tzum.info/wp-content/uploads/2016/09/Wolkers-Matena-1.jpg
Grote delen van de in 1969 verschenen autobiografische roman van Jan Wolkers zijn zonder twijfel met een korrel zout te nemen. Ik wijt dat voornamelijk aan de man zijn lyrische omschrijvingen die een situatie of persoon op een nogal uitdrukkelijke manier belichten. Door die knappe en directe manier van schrijven zonder een blad voor de mond te nemen, leest dit werk trouwens als een trein.
Over de inhoud van dit boek wil ik verder niet teveel kwijt want dat zou teveel verklappen voor de mensen die het boek noch de film hebben gelezen of gezien. Het belangrijkste dat u moet weten is dat de seks wel een wezenlijk onderdeel uitmaakt van dit verhaal, maar zeker niet de hoofdbrok vormt. Bovenal is het een aangrijpend en oprecht (liefdes)verhaal van een jonge kunstenaar voor wie het leven niet steeds over roze wolken loopt. Hierdoor wordt je als lezer doorheen het hele boek meegenomen op een rollercoaster van emoties.
http://www.tzum.info/wp-content/uploads/2016/09/Wolkers-Matena-2.jpg
Dick Matena heeft een indrukwekkend oeuvre en voegt daar nu deze beeldroman aan toe. Het opzet loopt parallel aan de verhalen van Heer Bommel (van Marten Toonder), waarbij een aantal prenten bovenaan de pagina, de daar onderstaande tekst illustreren. Bij nader inzien dekt het woord ‘illustreren’ zeker niet de lading. De bovenste helft van de pagina’s vertelt in beelden het daar onder afgedrukte boek. Daarbij weet de tekenaar in gevatte en sobere tekeningen de juiste accenten te leggen. De inkleuring is weinig kleurrijk, maar dat zou ook niet passen bij de inhoud en in het hele opzet. Wat mij betreft zijn beide -tekst en tekeningen- goed in balans waardoor de toevoeging van de beelden zeker een meerwaarde is.

Besluit: een uitstekende combinatie roman - beeldverhaal die het verhaal van Wolkers voor een nieuw (en jonger) publiek toegankelijk maakt. Zonder dit album had ik het verhaal waarschijnlijk nooit gelezen en voor altijd een verkeerd beeld gehad van dit werk.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.