stripINFO.be gebruikt cookies voor het bewaren van logingegevens en voorkeuren. Geen persoonlijke data wordt hierin bewaard.
Door de site te gebruiken accepteer je het gebruik van deze cookies. Deze melding verbergen
Zoals in een eerdere recensie vermeld, zou deze reeks eigenlijk ‘Rocket Raccoon’ moeten noemen. Het wedervaren van de Guardians wordt immers niet meer belicht en het gaat in deze albums bijna uitsluitend over Rocket Raccoon en Groot. http://moargeek.com/wp-content/uploads/2015/03/Screenshot-2015-03-01-at-7.13.14-PM.png In dit zevende album van Standaard Uitgeverij zijn 2 afgeronde verhalen vervat. Het eerste vertelt over Rocket en Groot die gestrand zijn op de ijsplaneet Fron. Groot wordt er gebeten door een Nogu en verliest zo zijn regeneratieve eigenschappen en lijkt ten dode opgeschreven. Enkel de dooier van een ei van de koningin van de Nogu kan redding brengen. Het is echter nog nooit iemand gelukt om dit te bemachtigen… Het tweede verhaal laat een weinig fraai toekomstbeeld zien waarin Groot ontspoord is en een vergrijsde Rocket misschien de enige is die een totale catastrofe kan voorkomen. Maar de aardlingen te hulp komen, daar heeft de bejaarde Raccoon weinig zin in…
Wat me onmiddellijk opviel was dat deze verhalen aan maturiteit hebben gewonnen in vergelijking met vorige albums, zowel naar inhoud als qua tekenstijl. Het karakter van de protagonist is nog steeds herkenbaar, maar is iets gematigder en dus minder uitgesproken geworden.
Qua opbouw zit het goed in het eerste verhaal: er wordt op een niet-chaotische manier toegewerkt naar de ontknoping. Die komt naar mijn inzien wel iets te snel en is vrij voorspelbaar. Doorheen het verhaal zijn enkele beperkte flashbacks aanwezig. Die geven iets meer duiding aan de personages, echter zonder dat ze de vaart uit het album halen. Door de wazige tekenstijl zijn ze ook duidelijk te onderscheiden van de rest van het verhaal. De lijnvoering van de tekeningen is hard en de kleuren eerder sober maar wel erg goed passend bij het verhaal. Wat de tekeningen echt goed maakt, is dat Filipe Andrade erg sterke karakterkoppen met een levendige mimiek neerzet. Geen sinecure gezien de afkomst van de personages. http://static4.comicvine.com/uploads/screen_kubrick/0/40/4417640-stk665359_1280.jpg Het tweede verhaal is korter en beslaat slechts 1 issue. Qua stijl sluit het nauwer aan bij vorige albums, zowel wat betreft inhoud als tekeningen. Toch is het verhaal minder kinderlijk dan in sommige eerdere boeken. Het is rauwer en gewelddadiger maar eindigt wel behoorlijk onvoorspelbaar.
Besluit: dankzij de 2 uitstekende en bovendien afzonderlijk te lezen verhalen is dit een uitstekende meenemer!
Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.