Recensie

Nero: De premières 6 De blauwe toekan


Standaard Uitgeverij brengt een exclusieve reeks uit van 9 Nero-albums. Telkens maakt een ander hoofdpersonage zijn of haar opwachting. Deze keer is het de beurt aan Jan Spier.

Jan Spier is dé sterke man (letterlijk dan) uit de Nero-reeks van Marc Sleen. Deze afstammeling van Breydel heeft een gezonde dosis spieren en vooral een peperkoeken hart. In het zesde album van Nero, namelijk de Blauwe Toekan, maakt deze sympathieke frituuruitbater voor het eerst z’n opwachting. Eigenlijk is hij meer een randfiguur die toch regelmatig een hoofdrol speelt in de reeks. Hierdoor creëerde Sleen de vrijheid om deze spierbundel enkel bij het verhaal te betrekken als hij dat nodig achtte.
http://www.familietroch.be/STRIPINFO/janspier01.jpg
Het gaat niet goed met multi-miljonair Nero. De rijkdom die hij geërfd heeft van zijn overleden oom (zie ‘De erfenis van Nero’), is hem naar het hoofd gestegen en volgens de dokter is afleiding het enige wat hem nog kan redden. Zijn vrienden Jef Pedal en Isabelle nemen hem dus mee naar de kermis om zijn gedachten te verzetten. De ega van Jef raakt daar vermist en detective Van Zwam wordt ingeschakeld om haar terug te vinden. Zijn speurtocht leidt de vrienden tot in Brazilië, in het gebied van de zeldzame Blauwe Toekan.

Marc Sleen is een icoon van de Vlaamse stripgeschiedenis. Zijn verhalen hebben vele duizenden lezers geboeid. Gezien de leeftijd van het verhaal (bijna 70 jaar!) spreekt het voor zich dat je hier geen moderne vertelling moet verwachten. De insteek is eerder eenvoudig maar spreekt enorm aan door de humor die op elke pagina te vinden is. Ook de toegankelijkheid van de personages maakt dat je je onmiddellijk thuis voelt in het verhaal. Ten slotte zijn er nog de vele avontuurlijke factoren zoals een verre reis, exotische dieren, een stam koppensnellers en een hypnotiseur. Kortom: jong en oud kunnen zich nog steeds amuseren met dit album.
http://www.familietroch.be/STRIPINFO/janspier02.jpg
Enkele zaken maken dit album bijzonder. Zo is er de inkleuring die het geheel wat frisser en tevens toegankelijker maakt voor een groter publiek. Er zijn 2 verschillende eindes opgenomen in het album. De krantenversie is korter en kent geen happy end, de versie voor weekblad ‘t Kapoentje telde een pagina meer en kreeg dus wel een vrolijk einde.

Besluit. Zeker voor wie Nero en co wil leren kennen is deze reeks en dus zeker ook dit album een echte aanrader. Ook nostalgici die de avonturen van een onzer bekendste krantenhelden willen herbeleven in een gekleurde versie, kunnen met dit mooi uitgegeven boek hun hartje ophalen.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.