Recensie

Marcel Labrume 1 Wat ben je mooi , Marcel, je bent een ploert, Marcel


Ik had altijd gedacht dat de aanloop naar en het voortduren van de Tweede Wereldoorlog simpeler uit te leggen was dan de situatie voorafgaand en tijdens de Eerste Wereldoorlog. Na het lezen van ‘Marcel Labrume: Wat ben je mooi, Marcel, je bent een ploert, Marcel’ van Attilio Micheluzzi heb ik die gedachte toch enigszins moeten bijstellen. Deze strip, uit de Wordt Vervolgd Romans reeks, gaat over de situatie in het door Frankrijk bezette Syrië in 1940.

Frankrijk regeert Syrië na de Eerste Wereldoorlog met ijzeren hand. Nadat in 1939 de Tweede Wereldoorlog uit was gebroken zette Frankrijk het 120.000 man tellende in het Midden-Oosten gestationeerde leger in tegen de Duitsers. Door een alliantie met de Engelsen te sluiten beginnen ze een offensief via de Balkan en Midden-Europa, via Thessalonika en de Sovjet-Kaukasus. De ineenstorting van Frankrijk in juni 1940 zette dit plan op losse schroeven. De Syriërs konden de Europese oorlog niets schelen en wilden niet langer onder mandaat staan van een land dat bovendien ook nog eens een nederlaag heeft geleden. Hoewel Engeland verklaard niet in conflict te zijn met Vichy-Frankrijk staan ze de bezetting van Syrië door een mogendheid niet toe. Als er in augustus 1940 een Italiaans-Duitse commissie in Syrië verschijnt en er een wapenstilstand komt staat Engeland de ontmanteling van het Franse Midden-Oosten leger toe. In Syrië had je verschillende partijen. Je had de Vichy gezinden, je had mensen die De Gaulle, die zich nog verzette tegen de Duitsers, steunden, je had joden en arabieren die elkaar naar het leven stonden, je had soennitische arabieren en de christelijke arabieren die voortdurend ruzie maakten, maar tegen de Fransen en Engelsen vormden deze arabieren dan weer één front en ze zijn voor de Duitsers en de Italianen zolang het maar geen joden zijn en tot slot had je de joden die de Duitsers en Italianen als vijand hadden.

http://i.imgur.com/bZ5QcTb.jpg

Hoewel schrijver en tekenaar Attilio Micheluzzi zijn best heeft gedaan om in deze warboel een duidelijk te volgen werk van fictie te maken is hij daar jammer genoeg niet in geslaagd. Ik raak voortdurend de draad kwijt doordat ik niet meer kan volgen aan welke kant de personages staan. Ook het doel van het verhaal wordt me pas op de helft van het verhaal duidelijk. Micheluzzi heeft geprobeerd om enige verluchtiging in het verhaal te brengen door een dame te introduceren en ver over de helft van het verhaal blijkt inderdaad dat ze wel degelijk een functie binnen het verhaal heeft anders dan alleen maar mooi en mysterieus te zijn. Vanaf dat moment begint er ook een duidelijkere lijn te komen in het verhaal. Ze weet ‘held’ en opportunist Marcel Labrume over te halen zich in te spannen voor de goede zaak. Er valt de bediscussiëren hoe Micheluzzi dit in beeld brengt, maar zelf denk ik dat zijn less is more benadering een goede is.

Ook over de titel ‘Marcel Labrume: Wat ben je mooi, Marcel, je bent een ploert Marcel’ valt wat te zeggen. Ik vind dit een zeer vreemde titel want hoewel Marcel Labrume op het eerste gezicht een opportunist lijkt gedraagt hij zich nooit als een ploert.

Hoewel ik nog al onder de indruk was van Attilio Micheluzzi’s Petra Cherie serie moet ik bekennen dat ik in dit album wat teleurgesteld ben. Hoewel het ongetwijfeld mooi getekend is heeft hij van het interessante thema geen chocola kunnen maken.

Marcel Labrume en andere striprecensies op Ratatouille TV blog



Dit is een recensie van een gebruiker.