Recensie

Shi 1 In het begin was er woede...


Dit is mijn allereerste recensie van een stripverhaal ooit. Normaal ben ik nooit zo van de recensies, ik vel liever mijn eigen oordeel voor ik mij laat leiden.

Dit verhaal echter, is zo subliem getekend en zit verhaaltechnisch zo goed in elkaar dat ik het als mijn taak zie om dit verhaal te recenseren en misschien daardoor bij iemand de interesse kan wekken om deze strip aan te schaffen.

Ik begin met de samenvatting zoals die op diverse websites te lezen valt:

Londen, 1851. De Engelse burgerij rept zich naar Crystal Palace, een indrukwekkend gebouw dat is opgetrokken voor de allereerste Wereldtentoonstelling. In een ruimte die aan Japan is gewijd, zijn kolonel Winterfield en zijn familie getuige van een triest schouwspel: een Japans meisje heeft een dode zuigeling in de armen. Om te vermijden dat het voorval een smet zou werpen op het gebeuren, wordt de jonge moeder hardhandig afgevoerd en het lijkje weggemoffeld. Jennifer, de dochter van de kolonel, is ontdaan en besluit de jonge Japanse op te sporen om haar waardig afscheid te laten nemen van haar kind. De twee jonge vrouwen bundelen hun krachten en ondernemen samen een kruistocht tegen het Britse rijk om de misdaad en een duivels complot op te helderen. In het heden maakt het proces tegen Lionel Warrington, ceo van een wapenfabriek, veel ophef in Engeland. Hij wordt vrijgesproken van de verantwoordelijkheid die hij zou dragen voor het misbruik van de intelligente antipersoonsmijnen die zijn bedrijf produceert. Dan volgt een aanslag op zijn familie. Ze wordt opgeëist door een criminele organisatie die haar wandaad ondertekent met het Japanse teken voor de dood: SHI.

Een interessant gegeven wat d.m.v. flashbacks uitmuntend vorm wordt gegeven. Ik zag een voorpublicatie in BM magazine die ik geregeld haal bij mijn lokale stripboer. Ik werd gelijk al getrokken door het schitterende tekenwerk en de prachtige inkleuring. Ik waande mij direct in het Londen van eind 19e eeuw en verwachte Jack the Ripper elk moment uit een steegje te zien komen, achteloos het bloed van zijn lemmet vegend.
Ook het verhaal is prima en ik ben zeer benieuwd hoe zich dat gaat ontwikkelen. Zoals gezegd, d.m.v. flashbacks wordt er voor en achteruit in de tijd gesprongen en krijgt het verhaal langzaam vorm.

Ik neem mij altijd voor om nieuwe strips niet gelijk uit te lezen, maar bij dit wondertje bleef ik gewoon gefascineerd. De dag erna het nog eens rustig gelezen en het fraaie tekenwerk nog een keer lekker op mij laten inwerken.

een veelbelovende reeks en en een hele dikke aanrader van mijn kant.



Dit is een recensie van een gebruiker.