Recensie

Elfen 13 Gelukzalig de dode strijder


De conceptreeks Elfen vertelt verhalen uit de wereld van, inderdaad, de Elfen. Er kunnen 5 groepen onderscheiden worden: Boselfen, Witte, Zwarte en Blauwe Elfen en Halfelfen. Aan elk van deze groepen wordt om de beurt een album uit de reeks gewijd. Maar de albums staan niet volledig los van elkaar. Daar komt nog eens bij dat die andere conceptreeks, Dwergen, op dezelfde manier 4 groepen omvat waarvan er om de beurt 1 het onderwerp van een album is.

Beide reeksen zijn onderling dan ook nog eens verweven. Als resultaat wordt een heel universum gecreëerd, met een heuse landkaart waar je kan volgen waar welk verhaal zich afspeelt.

Wie zich tot nu niet aan dit universum heeft durven wagen zal er met album 13 uit de reeks Elfen ook niet meteen zin in krijgen. Het verhaal is immers vrij complex en zelfs met een gedegen kennis van de eerdere albums niet altijd even makkelijk te volgen.

Fall trekt met zijn geliefde Tenashep en haar broer Jonesh naar de groene gouw in de hoop de overblijfselen van Lah'saa te kunnen vernietigen. Maar door magie slapen de 3 Witte Elfen jarenlang terwijl Lah'saa kan ontsnappen in een ander lichaam.

Fall slaagt erin de geest van Lah'saa binnen te dringen, maar omgekeerd probeert ook Lah'saa het lichaam van Fall over te nemen.

Terwijl het verhaal steeds heen en weer springt tussen verleden en heden mondt deze strijd uit in een heus gevecht tussen de protagnoisten. Allebei denken ze hierbij de ander op een fatale manier om de tuin te hebben geleid. De uitkomst is verrassend en opent perspectieven voor toekomstige verhalen.

Op zich is er weinig mis met het bouwen van een complex universum zoals hierboven uit de doeken gedaan. Maar er schuilt wel een groot gevaar om de hoek. Als de complexiteit te groot geworden is zullen de meeste lezers afhaken. Wie zich echter blijft verdiepen en er niet voor terugschrikt een vroeger album weer ter hand te nemen zal merken dat het ook een meerwaarde kan betekenen. Alleen bestaat het risico dat een dergelijke reeks, of beter de beide reeksen samen, dan evolueren naar een bijna geheim genootschap waar enkel ingewijden toegang tot krijgen.

De tekeningen van Bileau samen met de inkleuring van Merli brengen de mythische wereld en de veldslagen netjes in beeld. De kleuren wisselen zeer sterk, waardoor je als lezer een rusteloos gevoel ervaart. Je krijgt ook op dat vlak de opdracht je aandacht niet te laten verslappen.

Het universum van Elfen en Dwergen was al complex, maar voor dit verhaal moet je wel echt wakker zijn!



Dit is een recensie van een gebruiker.