Recensie

Samoerai legenden 4 De woedende wind


Aaah het Japan van de samoerais en ronins, het heeft ons al menig leuk stripvertier opgeleverd. Enerzijds is er de flitsende vechttechniek van deze strijders, die in stripverhalen prachtig tot zijn recht kan komen. Anderzijds levert het Japan van enkele eeuwen geleden ook de mogelijkheid om prachtige vergezichten te realiseren. Architectuur en natuur ogen exotisch genoeg om blijvend prikkelend te zijn. De mysterieus aandoende sfeer kan vaak mooi contrasterend werken met de dynamiek van een avonturenverhaal. Kortom, elementen genoeg om dergelijke strips niet links te laten liggen.

1 van die mooie reeksen van het voorbije decenium is Samoerai. Een boeiend scenario van Jean-François Di Giorgio werd in prachtige tweeluiken door Frédéric Genêt op magistrale wijze in beeld gebracht. Vijf jaar geleden verscheen dan de spin off Samoerai Legenden, deze keer getekend door Cristina Mormile. Het was de bedoeling om via one shots enkel van de figuren wat meer uit te diepen.

Maar de zaken lopen ten eerste soms anders als men ten tweede denkt en Furiko, de oudste van de zussen van de schaduw, bleek een wel zeer interessant personage. Deze spin off volgt ondertussen haar spoor tijdens haar jonge jaren.

De verhaallijn in dit vierde album is evenwel dubbel. Enerzijds zien we hoe Furiko een opdracht aanvaardt om de verdwenen verloofde van Kurumi op te sporen. Daarvoor moet zij de strijd aanknopen met een bende die een hele streekt terrorriseert.

Het andere verhaal volgt Inari, die gevangen genomen is door Akuma, die schrik heeft van haar bijzondere gaven. Maar Inari heeft nog meer troeven dan we eerst dachten en die worden gelijdelijk aan duidelijk.

Beide verhaallijnen staan in dit album los van elkaar zonder dat ze afgerond worden en zelfs zonder dat ze op dit ogenblik al zouden convergeren. Uiteraard kennen we de band tussen Furiko en Akuma al, maar wat Inari ermee te maken heeft is nog een raadsel.

Dit album lijkt dan ook eerder een opstapje te zijn naar een vervolg, een overgangsalbum misschien zelfs. Dat zal de toekomst uitwijzen.

https://i0.wp.com/www.objectif-bd.be/wp-content/uploads/2016/07/samuraiLegendesT4-4.jpg?ssl=1

Het grafische werk van Mormile oogt prachtig. De shots wisselen voortdurend en dat geeft het lezen van een dynamisch verhaal een extra boost. Een techniek die ze meesterlijk beheerst is een paginagrote plaat waar dan kleinere plaatjes in opgenomen worden. Op die manier wordt je als lezer voor de keuze geplaatst of je eerst de spanning van het verhaal verkiest en rap naar de volgende pagina gaat, of toch je tijd neemt om ook tussen de kleine plaatjes naar details van de tekening te zoeken. Geen enkel ander medium dan stripverhalen is hiertoe in staat.

Dit album heeft alles in zich wat je bij een strip over de samoerai-periode mag verwachten. Of het verhaal de moeite waard is zal evenwel nog moeten blijken door het vervolg. Alle ingrediënten zijn aanwezig en Di Giorgio verstaat zijn vak, dus we vermoeden dat het wel ok zal zijn. Als losstaand album is dit dan weer niet iets waarmee je iemand zal kunnen overtuigen.

Wie de moederreeks kent zal wel tot de conclusie komen dat die toch nog hogere toppen kon scheren. Desondanks is deze spin off een mooie en onderhoudende aanvulling. Op korte tijd verscheen bij Daedalus deel 3 en dit deel 4, waar we wel blij mee zijn.

In het Frans is ondertussen ook al een volgend deel (11) van de moederreks verschenen en werd een nieuwe spin off opgestart: Samurai origines. Het eerste album belicht de jonge jaren van Takeo en werd getekend door Vax, die we ook al kennen van Senseï. Laat maar komen!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.