Recensie

Iris (Khing) 1 Iris


De jaren zestig. Ze spreken nog zeer tot de verbeelding. Enerzijds had jet het contrast tussen het strenge conservatisme, waar de oorlog in Vietnam als macaber hoogtepunt kan beschouwd worden. Langs de andere kant was er een vorm van optimisme, het zoeken naar een nieuwe cultuur, onafhankelijk en ongecensureerd. Dit mondde op het einde van het decenium uit in het festival van Woodstock. Dat beide levensopvattingen konden botsen werd net 50 jaar geleden bewezen in het Parijs van de studentenrevoltes.

De optimistische levensinstelling uitte zich ook in allerhande cultuurvormen. Je had popart, waar stripverhalen of blikken soep als basis van kunst dienden. De muziek van The Beatles ging steeds meer een psychedelische richting uit. In huiskamers en het straatbeeld verschenen telkens nieuwe kleuren en vormen, ondere andere door plastic waarvan de mogelijkheden onbeperkt leken. Filmmakers durfden ook, voorzichtig, meer experimenteren met bloot. Het ontwikkelen van de anticonceptiepil gaf daarenboven nog de mogelijkheid om een sexualiteit te beleven die lang ongekend was.

In die bijzonder stimulerende omgeving ontstond 1 van Nederlands meest verrassende strips uit dat decenium: Iris.

Het verhaal is vrij eenvoudig: een jong meisje droomt ervan een ster te worden, verlaat daarvoor haar geliefde Mark en komt in de klauwen van MG, de droomkoning. Die doet zijn naam alle eer aan en creëert een droombeeld van Iris. Het beeld primeert, de persoon Iris heeft afgedaan. Dat kan Mark niet laten gebeuren en hij tracht om zijn geliefde te onttrekken aan de verderfelijke invloed van MG. Of hij daar ook in slaagt is nog maar de vraag...

Deze strip zag het levenslicht in 1968. De tekeningen zijn van Tjong-Khing Thé. Hij gebruikt een heel vloeiende stijl. Geen scherpe hoeken of kanten, golvende lijnen zijn aan de orde. De inkleuring is in deze uitgave voor de allereerste keer gebeurt zolas Thé die ook voor ogen had en deze is fenomenaal! Inkleuring en tekeningen samen geven een perfect beeld van de sfeer die in de jaren zestig moet gehangen hebben.

Het verhaal is van Lo Hartog van Banda. Nu is dat niet helemaal correct. Banda schreef het scenario maar paste het voortdurend aan aan de tekeningen die Thé maakte. De strip schreef op die manier zichzelf.

50 jaar na de 1e uitgave brengt Sherpa een prachtige editie op groot formaat. De tekeningen komen perfect tot hun recht en een bijzonder lijvig dossier van bijna 60 pagina's completteert de uitgave. Talrijke illustratie maken dat je het dossier in 1 ruk uitleest en een zeer goed tijdsbeeld krijgt.

Zelfs het oorspronkelijke voorwoord van Banda uit 1968 is toegevoegd en dat is voor een groot stuk nog actueel, zij het met een zekere naïviteit.

De beperkte oplage van 800ex en de hogere prijsklasse maken dat dit album waarschijnlijk in niet al te veel boekenkasten zal opduiken. Maar geloof me, het is elke eurocent meer dan waard! Als tijdsdocument voor de jaren zestig of striphistorisch gezien, wie echt van de negende kunst houdt hoort dit te hebben! Want dit is Kunst!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.