Recensie

De Schorpioen 13 Tamose de Egyptenaar


Korte situering: de Schorpioen laat zijn bekende werkveld, Rome, achter zich en gaat in het verre oosten op zoek naar de vrouw die z’n kind zou dragen. Meer dan een jaar na de aanvang van z’n zoektocht heeft hij een spoor gevonden, maar dat niet alles zal lopen zoals hij het zich had ingebeeld, spreekt voor zich… In zeker zin kan je stellen dat met dit album een nieuwe cyclus een aanvang neemt.

Waar het t.e.m. deel 12 draaide rond de confrontatie van de Schorpioen met de Trebaldi’s en bij uitbreiding de 9 families die de aarde onder elkaar hebben verdeeld, speelt het verhaal zich nu af in het verre oosten, weg van de intriges die spelen rond de 9 families. Dit brengt een nieuw elan in de reeks. De vraag is maar of Desberg met deze nieuwe verhaallijn het zelfde niveau zullen kunnen behalen als wat we gewoon zijn. Er gebeurt reeds heel wat in dit album, maar de schwung en de uitwerking zijn er nog niet helemaal. Met het verdwijnen van het kleurrijke personage De Huzaar, is ook de humor verdwenen. Jammer. Ook de betrokkenheid met de personages ben je als lezer een stuk kwijt. Daarvoor is de sprong tussen het vorige album en dit te groot. Het voelt alsof er zaken die er toe doen, zijn weggelaten. De keerzijde is wel dat er voldoende vragen blijven die nog beantwoord moeten worden en er zodoende een spanningsboog kan opgebouwd worden. Het verhaal heeft dan ook voldoende potentieel, iets wat naar het einde van de 48 bladzijden wel duidelijk wordt.

Het tekenwerk is niet meer van de hand van Marini; Critone neemt moedig de fakkel over. Geen gemakkelijke opgave. Het teken- en schilderwerk van Luigi Critone is meer dan behoorlijk. Toch voelt het slordiger aan dan wat Enrico Marini neerzette en heb ik vooral bij Mejaï dat net-niet gevoel waardoor ze eerder vreemd aandoet. Hij slaagt er, mede door zijn passende inkleuring, wel in om de sfeer die volgens mij hoort bij de tijdsgeest en plaats, uitstekend weer te geven.

Samengevat: dit exemplaar mist te veel van waar de eerdere albums wel over beschikten zoals flair, originaliteit, verwondering. Noem ik dit dan een slecht een album? Neen, maar ik had er meer van verwacht. Gelukkig is er wel voldoende potentieel om hier in de volgende albums alsnog een meeslepend geheel van te maken.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.