stripINFO.be gebruikt cookies voor het bewaren van logingegevens en voorkeuren. Geen persoonlijke data wordt hierin bewaard.
Door de site te gebruiken accepteer je het gebruik van deze cookies. Deze melding verbergen
Als we de cover aanschouwen van dit album, zien we alvast een interessante insteek: een drakar met op de voorgrond een Indiaan in plaats van een Viking.
Want nochtans is de hoofdrol in dit tweeluik weggelegd voor een vrouwelijke Viking, genaamd Sigrid. Ze wilt anno het jaar 1000 in Groenland de overtocht maken naar andere gebieden om zelf de heldin te kunnen zijn. Samen met een 30-tal mannen en haar oom Harvard vatten ze de zeereis aan, maar al snel wordt de volledige bemanning ziek. De oom van Sigrid vertrouwt haar tijdens zijn laatste momenten een geheim toe, namelijk dat hij een schat meegesmokkeld heeft op de Drakar die van groot belang is, zelfs voor de koning. Dit deel van het verhaal wordt via flash-backs aangebracht want in het heden is de Drakar aangestrand tegen de kliffen. Een eenzame Indiaan ontdekt de Drakar, waarbij alle Vikingen omgekomen zijn. De Indiaan plundert het schip, tot hij merkt dat er nog 1 iemand in leven blijkt te zijn, Sigrid. Daarop verlaat hij snel het schip. Even later komt Sigrid echter achter hem aan waarbij het tot een confrontatie komt. Moorden ze elkaar uit ? Hoe komt het dat iedereen plots ziek wordt op de Drakar? En wat is het geheim die op de Drakar mee vaart ?
Op enkele vragen krijg je reeds antwoord in dit eerste album, op de rest blijft het afwachten. Stripscenarist David Chauvel (Het masker van duizend tranen, Robilar de meesterlijke kat, Wollodrin,…) weet het verhaal meesterlijk op te bouwen door te werken met flashbacks waarop het mysterie beetje per beetje aan het licht komt. Een simpele overtocht met de Drakar lijkt de basis te worden voor verschillende complotten. Daarnaast wordt de band tussen Sigrid en de Indiaan ook mooi uitgewerkt: 2 ‘wilde’ mensen met verschillende achtergrond die elkaar tegen komen en overeen komen zonder dat ze elkaars taal spreken, het kan.
Het tekenwerk van Patrick Pion (De Profeet) is helaas niet van hetzelfde niveau als het scenario. Let op, de tekeningen passen in de ruwe sfeer van de Vikingen, de actie is knap weergegeven en de landschappen zijn sfeervol getekend. Maar de tekeningen zien er nog te schetsmatig uit in mijn ogen. Zet er een mooie inktlijn op, met een warme inkleuring en dit is een topper van formaat.
Dit is een sterk begin van een tweeluik, met een atypische confrontatie tussen Vikingen en Indianen, en laat een frisse wind waaien in het genre.