Recensie

Bob Morane (Daedalus) 1 De 100 demonen van de Gele Schaduw


Tegenwoordig is het terug oprakelen van klassieke reeksen hot topic, niets minder met deze Bob Morane.

In dit verhaal worden we gedropt in de jungle van Indochina, waar Bob en zijn maat Bill de grondtroepen bijstaan in de strijd tegen plaatselijke soldaten, die je kunt vergelijken met vrouwelijke samoerai strijders. Echter worden ze snel geconfronteerd met een oude legende: de 100 strijders van Lac Long Quan die ergens in de jungle goed verborgen zitten en klaar zijn om ieder moment te ontwaken. En wat als de Gele Schaduw zich komt moeien in dit verhaal..

Eerlijkheidshalve is ondertekende niet opgegroeid met Bob Morane, dus deze reeks is me onbekend. Auteurs Bec (Androïden, Prometheus, West Legends,…) en Corbeyran (14-18, Café Noir, Elfen,…) moeten ook zo gedacht hebben, om een nieuw publiek aan te schrijven met deze nieuwe reeks. Daar zijn ze wonderwel in gelukt. Het verhaal weet je van minuut 1 te boeien: een dreigende nacht waarin een vliegtuig zich een weg baant, soldaten die gedropt worden in vijandelijk gebied en daarbij gruwelijk worden afgeslacht,… de toon is meteen gezet. Hetzelfde kan gezegd worden van het tekenwerk van de hand van Paolo Graella (Libertalia). Deze verleent een nieuwe tekenstijl, die nieuw en fris aanvoelt. Maar die ook vol detail en sfeer zit. De omgevingen doen denken aan de eerste Star Wars films (met de Ewoks op Endor), maar ook Indiana Jones en Aliens zijn nooit ver te bespeuren. Sfeer alom dus, en dit is genieten ! Ook de karakterkop van Ming, de Gele Schaduw is super in beeld gebracht. Als ik al een minpuntje moet aanhalen, is dat we de indruk krijgen op het eind dat er in het volgend verhaal meer van hetzelfde gevaar dreigt.

Vergelijken met de oude reeks kan ik niet doen, maar dit album is in ieder geval fictie van de bovenste plank met een leuke snuif nostalgie!

4,5/5 sterren



Dit is een recensie van een gebruiker.