Recensie

De vier van Baker Street 8 De meesters van Limehouse


Eerlijk? Een titel als ‘de vier van Baker Street’ klinkt niet direct als de meest in het oog springende titel. Echter is dit intussen uitgegroeid tot een oerdegelijke reeks met dit album als 8ste telg in de reeks.

Een korte update voor wie niet vertrouwd is met de reeks: Charlie, Billy, Tom, en hun kat Watson vormen ‘de vier van Baker Street’. Dit is hun roepnaam, want zo heet Charlie eigenlijk Charlotte. De vier werken als hulpje voor de befaamde detective Sherlock Holmes en krijgen onderdak in Londen bij meneer Corbett, waarvan zijn dochter destijds gered werd door de 4.

In dit album wordt Sherlock Holmes gecontacteerd om een grote zaak in Parijs op te lossen. Intussen is er in Londen een geheimzinnige moord begaan door de ‘scharlaken schorpioen’. Door middel van een giftige pijl wordt de kopman van de Mad Dogs – een groepering die in Londen wil heersen - vermoord. Al snel valt de naam van de Chinese ‘oom Wang’ - de andere bendeleider in Londen - als moordenaar. Deze beweert echter bij hoog en laag dat hij er niets mee te maken heeft. De vier van Baker Street krijgen de taak van Holmes om een vooronderzoek te doen bij deze zaak nu hij weg moet. Als ze echter de Chinese May en de lokale apotheker leren kennen, gaan de zaken aan het rollen… Weten de 4 uit te zoeken wie de ‘scharlaken schorpioen’ is? Wat is de rol van de Chinezen in deze zaak? En weten de ‘Mad dogs’ zich te beheersen tot de moordenaar gevonden is?

Opnieuw heel wat vragen en mysteries die opgelost moeten worden. Het verhaal van de hand van Jean-Blaise Djian (De grote dode, Normandië ‘44,…) en Olivier Legrand (Snowpiercer, Olwen,…) komt echter traag traag op gang. De vele verschillende verhaallijnen, die van de Mag Dogs, van oom Wang, van de 4, van Holmes, van de apotheek, van May… en dit allemaal door elkaar, vertragen het verhaal. Daardoor gaat het minder boeien in de eerste helft , maar daarna komt het verhaal gelukkig meer op gang, verwacht echter niet teveel plotwendingen. Op de tekeningen daarentegen is weinig op aan te merken, die zijn prachtig en sfeervol op papier gebracht door David Etien (Rommelgem, Op zoek naar de tijdvogel,…). Als er al een klein minpuntje gegeven moet worden, is dat het allemaal weinig origineel aanvoelt. Maar als je tekeningen lijken op een mix van de Undertaker en Chinaman, kan dat enkel maar positief zijn.

Hou je van een sfeervol album met de klederdracht van eind de 19de eeuw en een snuifje detective, dan is dit een leuke instapper. Voor de fans van de reeks zal dit echter als 1 van de mindere albums aanvoelen.

3,5/5 sterren



Dit is een recensie van een gebruiker.