Recensie

De klaagzang van de verloren gewesten 4.2 Aylissa


Dit is alweer de 4de cyclus in de serie ‘De klaagzang van de verloren Gewesten’. Iedere cyclus kent een andere tekenaar, maar gelukkig blijft de scenarist trouw zweren bij deze reeks. Of dit een positieve invloed heeft, ontdek je in dit nieuwe album.

Wat begon als een bescheiden fantasy-verhaal is intussen uitgegroeid tot een gevestigde epische reeks. Bij de klaagzang van de verloren Gewesten volgen we enkele clans, waaronder de Sudenna’s waartoe ook Sioban – de hoofdrolspeelster in de eerste cyclus- behoort. In dit deel krijgt haar nicht, Aylissa, de hoofdrol toebedeeld. Door haar huwelijk met Sobold, de chef van de Greenwalds clan, worden de 2 clans verenigd. In het vorige deel komt Sobold te overlijden waarbij de Greenwalds een verklaring komen eisen onder welke omstandigheden dit gebeurd is. Dit komt tot een confrontatie tussen de 2 clans waarbij Sioban de gemoederen weet te bedaren. Intussen komt de clan van de Geofferden tot de vaststelling dat de bewaker – ook een Geofferde – niet meer aanwezig is bij de poort van de Nidhogg (een draak, zie ook het vorige deel). Daarop nemen ze wraak en vallen ze een dorp van de Greenwalds aan vlakbij de poort. Waarop de Greenwalds, samen met de Sudenna’s, beslissen om de strijd aan te gaan met de Geofferden en dit vlak voor de poort van de Nidhogg. Daar haalt Sioban haar grootste troef naar boven, namelijk de Harfingg – een magisch voorwerp die de Nidhogg kan controleren. Dat is pas het begin van een epische strijd. Intussen weet Aylissa geen blijf met zichzelf en verleidt ze Eric O’kallan, die Sioban destijds gered heeft. Ook Seamus weet niet te ontsnappen aan haar grillen. Waar zal dit naartoe leiden? En wat met de clash tussen de Greenwalds en de Geofferden, wie zal er als overwinnaar op de voorgrond treden?

Scenarist Jean Dufaux (Blake&Mortimer, Djinn, Jessica Blandy, Murena,…) borduurt verder op de verhaallijn van het vorige deel en breidt de wereld van de Sudenna’s terug wat verder uit met de clan van de Geofferden. Aylissa zorgt in dit deel voor de nodige complotten en vraagtekens, terwijl het gevecht tussen de Geofferden en de Greenwalds voor de nodige actie zorgt. Ook de terugkeer van de Nidhogg zorgt voor de nodige spanning, waarbij zelfs een vergelijking met een Lord of the Rings niet veraf is. De flow in het verhaal valt wel volledig stil na de strijd midden in het album. Alles ademt een grimmige, middeleeuwse sfeer uit wat de verdienste is van de Nederlandse tekenaar Paul Teng (Delgadito, Livingstone, Chinaman,…). Deze tekenaar hoeft weinig introductie en weet alles tot in de details af te werken. Vooral de actie-scènes zijn prachtig weergegeven waarbij hij mooie perspectieven gebruikt.

Het duo Dufaux-Teng brengt ons opnieuw een knap verhaal in de eerste helft van het album, daarna valt het jammer genoeg wat stil en is het wachten tot de cliffhanger op het eind.

3,9/5 sterren



Dit is een recensie van een gebruiker.