Recensie

De overblijvers 1 De overblijvers


Echte stripliefhebbers hebben vaak een uitgebreide collectie, bestaande uit eeuwig doorlopende series met telkens afgeronde verhalen (eventueel in enkele albums), kortere reeksen die een afgerond geheel vormen, en diptieken one shots. Wie het stripmedium als meer dan leesvoer beschouwt neigt vaak op rijpere leeftijd naar die laatste soort. Daar is dan ook voor elk wat wils in te vinden, alle mogelijke avonturen of emoties; problemen en oplossingen; situaties die nauwelijks bespreekbaar zijn tot het meest alledaagse en op het eerste zicht banaalste. Alles is al ten overvloede langs alle mogelijke kanten belicht en (op)getekend. Onze hele boekenkast staat vol. We hebben alles al gehad. Niet? Niet!

In De overblijvers van het Spaans (of liever Catalaanse) duo Xoül en Busquet wordt een originele insteek gebruikt. Na talloze verhalen over kinderen, iets oudere jeugd tot zelfs volwassenen, die in een ander universum of tijd de wereld moeten redden hadden we dit genre toch wel wat gehad. Denk maar aan de teletijdmachine waarmee Sus en Wis vele avonturen konden beleven, of het alomgeprezen Peter Pan. Vaak is die nieuwe wereld dan een metafoor om de eigen maatschappij te beschrijven, niet zonder enige kritische benadering.

Niets daarvan bij Xoül en Busquet! Zij belichten een heel andere kant: de achtjarige Ben Hawkins wordt door een Wumple meegenomen naar een andere wereld, maar daar worden wij geen deelgenoot van. Wel volgen we Bens ouders, Susan en Edward, in hun wanhopige zoektocht en eenzaamheid. Om de vergelijking met Suske en Wiske weer op te nemen: Tante Sidonia treurt enkel op de laatste pagina om de afwezigheid van haar bengels , in De overblijvers komt Ben af en toe kort terug maar staan Susan en Edward centraal.

Wat doet het met een mens als je kind plots verdwijnt? Hoe voelt het wanneer je medelijden en begrip ziet veranderen in wantrouwen en regelrechte mediatieke haatcampagnes? Op wie kan je echt rekenen? Hoe moet je je leven opnieuw trachten in te richten? Al deze vragen komen aan bod.

Ben is soms maanden weg en komt dan, nauwelijks verouderd terug. Dat schept de nodige problemen, zowel emotioneel als naar de buitenwereld toe. Susan en Edward moeten met deze situatie zien om te gaan en dat begint met de erkenning ervan.

De tekeningen in dit origineel verhaal zijn van Alex Xoül op scenario van Josep Busquet. Ook al dateert de Franse uitgave al van 2018 betreft het toch een eerste kennismaking met dit duo in ons taalgebied. Uitgeverij Lauwert lijkt er haar handelsmerk van te maken om ons verborgen pareltjes aan te bieden, daar zijn we niet rouwig om.

Zachte kleuren zorgen voor een rustgevend gevoel terwijl het verhaal je toch aangrijpt. Xoül slaagt er volledig in om de emoties op een geloofwaardige manier over te brengen. Het verhaal wordt ook geloofwaardig verteld, terwijl het uitgangspunt nu net zeer ongeloofwaardig is. De dialogen zijn realistisch, iedereen kan zich voorstellen hoe de situaties verlopen zoals ze in deze graphic novel worden beschreven. Je voelt mee met de hoofdpersonen, zelfs met de nevenrollen. Goed gedaan.

Plaats en tijd van het geheel zijn moeilijk te duiden. Ergens in Engeland, afgaande op details. De auto's lijken eerder jaren 30, maar er is reeds TV en die modellen lijken dan weer 20 jaar ouder te zijn. Misschien was het wel de bedoeling van de auteurs, om het verhaal zo universeler te maken?
Alleszins lijkt het verhaal zich af te spelen lang voor 1973, het jaar waarin de gijzeling gebeurde die later aanleiding zou geven tot het begrip stockholmsyndroom. Dat deze term dan ook door 1 van de figuren wordt gebruikt is een anachronisme, maar dat mag de pret niet bederven.

Het verhaal komt ook op een mooie en realistische manier tot een einde. De cirkel is rond, geen losse eindjes. Vakmanschap.

Weer een uitgave van Lauwert waar we van genoten hebben. Meer nog dan de hierboven gestelde, en in het verhaal beantwoorde, vragen laten de auteurs ons zelf nadenken over grotere vragen, met betrekking tot de magie van kinderlijke fantasie bijvoorbeeld. Wat dat voor een kind betekent, en hoe het verlies ervan wordt ervaren. Of hoe een maatschappij (U en ik dus) omgaat met ongewone en onverklaarbare situaties.

Een aanrader!



Dit is een recensie van een gebruiker.