Recensie

Naruto 22 Deel 22

Shaman King 22 Deel 22


Een recensie schrijven van nummer 22 uit een reeks als je de 21 vorige delen niet gelezen hebt, is geen sinecure. En dat in tweevoud. Gelukkig zijn het twee reeksen in hetzelfde genre, met dezelfde kenmerken. Japanse strips zijn sterk gefocust op een bepaald publiek, en elk genre verloopt veelal volgens vaste formules. Naruto en Shaman King zijn namelijk allebei shonen manga's: manga's met een centrale held die, samen met een aantal vrienden, moet vechten tegen steeds sterker wordende tegenstanders. Een van de bekendste voorbeelden van het genre is Dragon Ball. Dit subgenre is bedoeld voor jongens tussen de 10 en 16 jaar. En ook oudere kinderen zoals ik natuurlijk.

Een ietwat geoefend mangalezer weet dus wat hij in deel 22 kan verwachten: een lang, hard en spectaculair gevecht. En die 'belofte' maken beide manga's ook waar. Als je dat allemaal al weet, hoe kan je dan nog enthousiast dergelijke strips ter hand nemen? Wel, je hebt nog altijd een originele invalshoek, en geloofwaardige personages, ook al hebben ze magische krachten of kunnen ze een wereld vernietigen met een vingerknip. Oh ja, en spectaculaire gevechten.

Naruto kende ik al vaagweg. De serie is een van de bestverkopende Japanse series van de laatste jaren. Denk hierbij niet in duizendtallen, maar in tientallen miljoenen. Naruto speelt zich af in een retrofuturistische wereld, hoewel je daar in dit deel niets van merkt. Het hoofdpersonage is een jongen, Naruto, die een ninja met magische krachten wil worden. Maar er is een probleem: hij is bezeten door een vos, een demon in de Japanse mythologie. Om de affectie van zijn dorpsgenoten te winnen, bevecht hij tegenstanders die het dorp aanvallen. Gaandeweg wordt het duidelijk dat een sterke tegenstander iedereen uit de weg wil ruimen om zo de wereld te domineren. Dat kan Naruto natuurlijk niet laten gebeuren.

Ik moet zeggen, Naruto heeft me aangenaam verrast. Zoals ik al zei, deel 22 betekent dat de gevechten al in een vergevorderd stadium zitten. Van de ongeveer 180 platen zijn er een slordige 120 gewijd aan één gevecht. En wat voor een. Spectaculaire aanvallen, transformaties, magische krachten, moed, zelfopoffering ... Het geheel is dynamisch op papier gezet. Ook al volgt de manga, voor wat ik er kon uit opmaken uit dit deel, vrij trouw de formule, toch stijgt hij boven de middelmaat uit. Een geslaagde kennismaking dus, en eentje die naar meer smaakt.

Zo niet voor Shaman King. Ik kende de manga niet, en ik zal me er ook niet verder in verdiepen. De tekeningen ogen infantiel, en het verhaal - enfin, de gevechten – kon me echt niet boeien. Fletse, eendimensionale personages, en dan spreek ik me nog niet uit over een zwart personage met een afro en dikke lippen dat Chocolove heet. De erven Moulinsart zijn voor minder voor de rechter gedaagd ... Kana heeft veel betere reeksen in huis dan deze. Waarom ze nu net deze naar het Nederlands vertalen, is me een raadsel.

Laat Shaman King gerust links liggen, u mist er niets mee. Naruto daarentegen is een reeks die u gerust een plaatsje mag geven in uw stripkast. Nu maar blijven hopen dat Kana de vertalingen blijft uitgeven.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.