Recensie

Magere Hein en Lao-Tse 4 De ondraaglijke lichtheid van een doods bestaan


De ondraaglijke lichtheid van het bestaan moet zowat de meest herkauwde titel uit de literatuurgeschiedenis zijn. Dat Boucq hem gebruikte voor zijn nieuwste worp, zet meteen de toon voor de rest van de strip. Die is namelijk even ongeïnspireerd. Flauwe, veel te langgerekte moppen die doods eindigen, ontsieren het album. Voor mij is er welgeteld één goeie mop: dat Hein nu de Ginette G III aanprijst, een zeis met drie bladen. Wie zich nat scheert, begrijpt de analogie wel.

De enkele rake observaties, over de vergankelijkheid van schoonheid en roem, en over de vakantiedrift naar door de zon geblakerde overvolle stranden, kunnen dit album spijtig genoeg niet van een wisse dood redden.

De grappen over Magere Hein lijkt Boucq nu wel tot op het bot te hebben afgeknaagd. Misschien wordt het tijd dat hij zijn personage maar eens ten grave draagt.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.