Recensie

Lucky Luke (Lucky Comics) 4 Lucky Luke tegen Pinkerton


Het productieproces van een Lucky Luke strip lijkt een fluitje van een cent, zolang je maar het beproefde recept volgt: men neme een historische figuur uit de Verenigde Staten van de tweede helft van de 19de eeuw, vervolgens kruiden met een snuifje Rataplan en vier Dalton's om ten slotte te serveren op de wijze van Morris.

Niets is minder waar. Lucky Luke tegen Pinkerton getuigt van veel liefde voor het oude stripambacht. Tekenaar Achdé, die de nodige inspiratie voor zijn pseudoniem uit de initialen van zijn echte naam haalde, stapt voor de vierde keer op rij in de voetsporen van Morris. En het moet gezegd zijn, hij vult die schoenen met het nodige zelfvertrouwen. Soms lijkt het zelfs alsof hij beter Lucky Luke tekent dan Morris zelf. Achdé hoeft natuurlijk de bekende personages niet meer uit te vinden, en kan zich daarom de tekenstijl van de geestelijke vader perfect toe-eigenen. Let vooral op de old school prentjes van silhouetten op een rood canvas.

Het scenario lag in handen van romanschrijvers Tonino Benacquista en Daniel Pennac, die zich al eerder bewees met De Verloedering door Tardi. De confrontatie in de titel is een conflict tussen de lekker ouderwetse Lucky en Pinkerton, die met zijn nieuwe opzoekingsmethodes het vertrouwen van President Lincoln weet te winnen. Met andere woorden, de meesterlijke zet van dit album is dat de rivaal van Lucky Luke niet het klassieke westerntuig van richel is, maar een mede-ordehandhaver. Pinkerton is, jawel, een historisch personage dat met zijn uitgebreide archieven het meest succesvolle detectivebureau ooit uit de Amerikaanse grond stampte. Het album snijdt met haar lessen over profiling, persoonlijke gegevens en inbreuken op de privacy dan ook een onderwerp aan wat in deze Facebook-tijden zonder meer actueel te noemen valt.

Deze strip een moralistische fabel noemen is dan weer een brug te ver. Het wereldwijde succes van twintig jaar geleden zal Lucky Luke niet meer herhalen, maar de traditie wordt meer dan in ere gehouden. Je zoekt de verplichte cameo? Ondermeer de scenaristen zelf van dit album kan je terugvinden op de posters met voorvluchtige boeven in het politiekantoor. Rest ons nog de laatste vraag: zou Achdé zijn minst geliefde leerkrachten gebruiken voor de begrafenisondernemers? Het zou geen verrassing zijn.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.