Recensie

Schateiland (Pratt) A1 Schateiland/Ontvoerd


Robert Louis Stevenson is geen onbekende, hij schreef ongeveer 36 verhalen waaronder Dr. Jekyll en Mr. Hyde, Ontvoerd en Schateiland. Alleen al van deze zijn ontelbare verkochte exemplaren en uitgaven, enorm veel verschillende filmen of TV reeksen en een handvol verstrippingen. Tot de verbeelding sprekende verhalen voor zijn tijd en van de meest succesvolle ooit.

Casterman bundelt voor deze gelegenheid ‘Schateiland en Ontvoerd’ in een zeer mooie hardcover uitgave, met speciale beschermhoes, met heel wat extra’s zowel vooraan als achteraan het boek. De verstrippingen van beide verhalen die zijn opgenomen in deze bundeling zijn geen nieuwe werken maar uit de jaren ’60 van Hugo Pratt en Mino Milani. 1965 en ’67 om exact te zijn. Beide artiesten worden hoog aangeschreven, en met recht. Hugo is een grootmeester met vele werken op zijn naam waaronder Corto Maltese zijn bekendste werk is.

Laat ons beginnen met Schateiland. De omzetting van het verhaal is zeer goed gedaan. De manier waarop het verhaal je me neemt op zoek naar de schat en de spanning opbouwt. Uiteraard zijn de details niet zo uitgebreid als in het boek, maar daar neemt het tekenwerk van Pratt helemaal over. Het verhaal volgt zeer mooi de grote lijnen en het gevoel dat er stukken missen heb ik ook niet gehad.

Ontvoerd is een klassiek verhaal van verraad onder familie leden. En daar het in hetzelfde boek zit ga je het ook gaan vergelijken. Terwijl Schateiland een dijk van een verhaal is en alom bekend heb je met ontvoerd niet hetzelfde. Het thema is algemeen en ondanks de setting van tijd en plaats zelfs niet zo heel bijzonder. Maar laat je dat niet op het verkeerde been zetten. De omzetting is van dezelfde kwaliteit als bovengenoemde en leest zeer aangenaam.

Het eerste deel van het boek moet het vooral hebben van arcering met hopen. De karakters zijn niet zo uitgewerkt zoals je het gewoon bent, soms zijn de ogen gewoon niet in het gezicht omtrokken met een lijntje om deze te accentueren. De aangezichten zijn vol met roze vlakken die opgevuld worden met zwart gearceerd schaduwwerk, dit zet zowat de toon voor alles. Ondanks dat ze met aquarelverf ingekleurd zijn, zijn de grijze of blauwe hemel, bomen, huizen, bruggen, boten allemaal op dezelfde manier afgewerkt en hier moet je wel voor openstaan. Het is soms heel hard om aan te zien en het oogt niet echt uitnodigend. Je krijgt van het album ook geen ik ben betrokken bij een schattenjacht op deze manier.

Anders is het tweede deel dat ook een heel andere stijl van inkleuren en afwerken heeft. Alhoewel de wereld en karakters op dezelfde manier zijn vormgegeven is het arceren herleid tot een minimum en is elke tekening gewoon ingekleurd met mooie en zachte aquarel verfkleuren die iets dominanter zijn gebruikt dan in het eerste verhaal. Dat maakt dat het geheel veel aangenamer is maar het mooie groene van Schotland, waar deze historie plaatsneemt, knalt niet van de platen. Als ik moet kiezen ga ik resoluut voor deze tweede manier van afwerken.

Begrijp mijn kritieken op de tekeningen niet verkeerd, want je mag het met de hedendaagse computer en de meer moderne tekentechnieken niet gaan vergelijken ondanks ik dat toch heb gedaan. Neen integendeel je moet je echt inleven, openstaan en gaan voor het klassieke tekenwerk in deze prachtig afgewerkte bundel. Dan pas ga je kunnen genieten van 2 verhalen die je vervoeren en weer terugnemen naar vervlogen tijden.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.