Recensie

De Blauwbloezen 55 Mijn broer de indiaan


Als Cauvin een nieuw scenario bedenkt voor de blauwbloezen lijkt hij altijd hetzelfde menu samen te stellen: men neme een kleurrijk moment of een kleurrijk figuur uit de Amerikaanse burgeroorlog, voeg daar wat geruzie tussen sergeant Chesterfield en korporaal Blutch bij en lardeer dit alles met een scheut humor om alles wat te relativeren.

Ook bij dit deel, het vijfenvijftigste alweer, werd dit recept gevolgd. De cavalerie van de noordelijken heeft geen enkel deftig paard meer. Chesterfield en Blutch worden er op uit gestuurd om in Mexico paarden te kopen van de Comanches. Daarvoor moeten ze wel door Texas reizen, een staat die behoort tot de zuidelijke confederalisten. Om met de Comanches te kunnen onderhandelen, mogen ze eerst via Fort Bow passeren om er Zilverveer, een indiaanse soldaat, op te pikken die hen kan helpen. Dit zorgt direct weer voor wat komische situaties omdat kolonel Appeltown hen liever ziet gaan dan komen. Chesterfield is nog altijd verliefd op Mathilde, de dochter van de kolonel, en in “een huwelijk in Fort Bow” trouwde Blutch zogezegd met Mathilde om een huwelijk met Grijze Wolf, het plaatselijke stamhoofd, te vermijden. Grijze Wolf komt ook nu weer langs omdat hij nog niet gelooft dat Mathilde getrouwd zou zijn.
In Texas stuiten de drie als kolonisten verklede helden op een troep zuidelijken onder leiding van James Bourland, een kolonel die als motto heeft “een goede indiaan is een dode indiaan” en dus niets liever doet dan roodhuiden opknopen. Zilverveer wordt ontmaskerd als een indiaan en belandt in de cel bij enkele Comanches die zijn opgepakt. Het motto van Bourland kennende, zullen ze worden opgehangen, dus moeten Chesterfield en Blutch wel een reddingsactie organiseren. Ze kunnen hun vriend en de andere indianen bevrijden, en dan ontdekken ze iets wat je al uit de titel kon afleiden: een van de indianen lijkt als twee druppels water op Blutch!
Cauvin ontgoochelt nooit in zijn verhalen en ook Lambil blijft na al die jaren trouw aan zijn stijl van tekenen. Met een album van deze heren weet je vooraf wat je kan verwachten: een half uurtje ontspanning. Het is niet een van de toppers uit de reeks geworden, maar toch blijven deze kranige heren vakwerk afleveren.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.