Covertekst
"Dit boek is een verzameling interviews, geplukt uit meer dan veertig jaar, met de markantste striptekenaar van de Lage Landen, sinds zijn debuutjaar 1945 tot zijn dood op 28 augustus 1990.
Want omdat "Suske en Wiske" dit jaar zestig geworden zijn, mag hun schepper Willy Vandersteen (1913-1990) het hier postuum zelf eens uitgebreid komen uitleggen, wie hij was en wat hij dacht over een en ander. U krijgt er een pak randinformatie bij, vele illustraties die zijn woorden kracht bijzetten, en exclusieve foto's uit het familie-album en van persfotografen. We snuffelden in kranten- en bladenarchieven om de hoogtepunten uit zijn carrière, maar ook uit zijn privé-leven te illustreren. Ooit die hilarische foto gezien van Marc Sleen en Willy Vandersteen, gitaar spelend tijdens een tuinfeest in 1967 in Kalmthout, met wielerkampioen Rik Van Looy achter het orgel?
Aan de hand van zijn contacten met de Belgische, Nederlandse en Franse pers volgen we leven en werken van Willy Vandersteen, maar eerst laten we even Leen (67), dochter en spreekbuis van de familie, over haar vader aan het woord.
Willy Vandersteen heeft een onvoorstelbaar hoge stripproductie gehad. Had zo'n man nog tijd voor vrouw en kinderen?
Leen Vandersteen: 'Hij had niet veel keuze met zo'n stresserende job. Elke dag opnieuw moest hij weer inspiratie hebben om "dat ding" te maken, om weer dat strookje voor de krant te tekenen. Het heeft hem heel erg opgeslorpt. Als ik er nu over nadenk: het moet moeilijk zijn je te concentreren met spelende kinderen rond je. Hij werkte in de beginjaren midden in de huiskamer, aan het raam. Na de oorlog, in Brussel, werkte hij trouwens vooral 's nachts, als alles rustig was. Hij sliep gewoonlijk een stukje de morgen in en ik heb hem zijn hele leven lang zijn middagdutje weten doen. Als kind zag ik hem alleen maar werken of slapen. Maar hij klaagde nooit over die druk.'
Tijdens de vele interviews die hij heeft gegeven, vertelt hij haast niets over zijn familie. En tegen jullie ...
Leen Vandersteen: '... zweeg hij dan weer over zijn werk. Ja, hij was eigenlijk een vrij gesloten man.'
Lambik is toch niet gesloten?
Leen Vandersteen: 'Ik denk dat Lambik voor een deel is wat mijn vader had willen zijn, maar wat hij van nature niet was. Maar het is natuurlijk niet zo simpel dat hij te vatten is binnen het karakter van een stripfiguur. Daarvoor was hij te complex. Maar toch ... In het gewone leven kon hij zich niet permitteren wat Lambik zich wél mag permitteren. Eigenlijk hield mijn moeder hem op het rechte pad. Want hij leefde van de ene dag op de andere. Bezit interesseerde hem niet. Een eigen huis vond hij niet nodig. Als hij nooit getrouwd was, dan zou hij een excentrieke bon-vivant zijn geworden.'
(Het Belang van Limburg / vrijdag 21 december 1990 / Jan Bex)
