Covertekst
"Alex, maar dan mét ballen', kopte de recensie in De Morgen bij de verschijning van dit album in 1997.
Al snel bleek immers dat de opzet in niets te vergelijken was met die van Alex, die andere grote Belgische historische stripreeks over het oude Rome. Terwijl Jacques Martin, geestesvader van laatstgenoemde titel, er een nogal brave, wat schoolse vertelstijl op nahield, gingen de makers van de nieuwbakken Romeinse reeks Murena de politieke correctheid niet uit de weg. Wreedheden, verraad, oedipuscomplex, overspel, slaven, homo-erotiek, ruwe gladiatorgevechten en bloedige en jaloerse afrekeningen (tussen familieleden) kregen er vrij spel.
Ondanks de mystieke en occulte verhaallijnen is de rode draad in Murena politiek getint, met op de voorgrond familie-intriges zoals bij Agrippina en Nero. Murena betekent ook eerherstel voor keizer Nero. Volgens beide Belgische auteurs is hij niet de ongeliefde keizer voor wie hij alsmaar versleten wordt, maar integendeel een knappe, atletische en intelligente persoon die heeft bijgedragen aan het vergroten van het prestige van Rome. Pas aan het einde van zijn leven doemde zijn psychopathische kant op, gek gemaakt door zijn machtsgeile moeder Agrippina. Topscenarist Dufaux maakte er een erezaak van zo historisch correct mogelijk te zijn en liet - uitzonderlijk voor een strip - zelfs achteraan het album een lijst met geraadpleegde literatuur en een glossarium opnemen.
Net als William Vance in XIII, verwerkte ook Delaby de aangezichten van 's werelds bekendste auteurs in zijn hoofdpersonages. Zo lijkt de mooie maar verraderlijke Poppaea Sabine niet toevallig op een jonge Sophia Loren, kreeg actrice Carole Bouquet de rol toebedeeld van de wraakzuchtige Agrippina en zijn er gelijkenissen tussen de eenogige slaaf Massam en acteur Jack Palance.
Opmerking uitgave
met krantenbon 29 november 2008
