Recensie

De boeken van de zieners 5 De samenzwering


Margaret Lindholm is een bekendheid onder de schrijvers van fantasy-verhalen! Die naam doet geen belletje rinkelen? Misschien luiden de klokken wel als ik zeg dat ze schrijft onder de pseudoniemen Robin Hobb en Megan Lindholm?! Haar grootste succesverhaal, “De boeken van de zieners”, werd in 2008 uitgebracht als graphic novel en in het Nederlands vertaald en uitgegeven door uitgeverij L in het jaar 2010. Waar het in boekvorm een trilogie betreft (bestaande uit Leerling en Meester, Moordenaar des konings en Vermogen en Wijsheid) zijn we met “De samenzwering” reeds aangekomen bij het 5de deel in stripvorm.

In dit vijfde deel moet Fitz(Chevalric), een koninklijke bastaard en moordenaar in dienst van de koning, afscheid nemen van heel wat personen die het kasteel verlaten. Lichamelijk dan toch, hij blijft immers via ‘Het Vermogen’ in geestelijk contact met kroonprins Veritas. Regaal, broer van de kroonprins, verkwanselt in een mum van tijd hele fortuinen terwijl de donkere schaduw van de Rode Kapers nog steeds dreigend boven het koninkrijk van de Zes Hertogdommen hangt. Bovendien lijkt de grootste bedreiging voor het rijk uit kasteel Hertenhorst zelf te komen waar verraad hoog tij lijkt te vieren.

Ik ben niet vertrouwd met de boekenreeks van Hobb en kan dus niet zeggen in hoeverre deze verstripping aansluit bij het boek. Alles uit een geschreven turf van meer dan 1800 bladzijden (3x600) omzetten naar beeld is natuurlijk onmogelijk, maar ik heb toch niet het gevoel dat er essentiële informatie ontbreekt.
Ondanks dat dit boek niet bol staat van de visuele actie, gebeurt er toch heel wat: steden worden geplunderd, moorden worden gepleegd, verraad en bedrog vieren hoogtij. Niet alles wordt grondig uit de doeken gedaan, maar we krijgen wel voldoende informatie om het grotere plaatje te zien. Door die veelheid aan gebeurtenissen is er geen tijd om je te vervelen.
Opmerking: het is sterk aan te raden om de vorige albums uit de reeks te herlezen voor je aan dit album begint. De 48 bladzijden staan immers bol van de gebeurtenissen en intriges. Dat, gecombineerd met heel wat namen van personages die niet (onmiddellijk) concreet opduiken, zorgt ervoor dat je wel je verstand erbij moet houden tijdens het lezen.

De tekeningen van Picaud zijn prachtig en ademen de middeleeuwse sfeer uit. Het is ook te zien dat de tekenaar van dienst zich uitgebreid documenteerde: zo is het beeldmateriaal voorzien van veel details, zowel in de kledij als bij de achtergronden. Ook de gezichtsuitdrukkingen zijn zeer sprekend. Opvallendste minpuntje is misschien het mindere werk bij close-ups. Daar overvalt je vaak het gevoel van “net niet”.

Voor liefhebbers van historische strips, voorzien van een vleugje magie, is dit zeker een aanrader. Op voorwaarde dat je niet teveel ‘harde actie’ verwacht. Niet te vergeten: herlees de eerdere albums (zeker als je het gevoel hebt dat je niet door en door bekend bent met de personages)!
Slotbedenking: ik vraag me af wanneer de eerste spin-offs zullen verschijnen? In dit ene album heb ik immers veel voer gezien voor verscheidene nevenreeksen.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.