Recensie

Anders (Spaey) 2 Onthuld


Lars Waelkens is een tiener met een probleem. Veel te schuw, te beschaamd, legt moeilijk contacten en is doodsbenauwd voor meisjes. Gevolg: als hij dan eens kans heeft om met een leeftijdgenoot van het andere geslacht, liefst hoogblond met knalblauwe ogen en een voluptueuze boezem, in contact te komen kan hij noch de woorden vinden om haar te begeren noch zijn onhandige lichaamsdelen in bedwang houden. Het resultaat is dan ook steeds hetzelfde. De meisjes nemen hem niet au-serieus. Toch komt deze hoogrood oplopende Lars in een niet te onderschatten situatie. In deel 1 zorgt Alix dat Pepijn, een ziekelijk jaloerse hummel, versteend in een muur het leven laat. Alix bezit namelijk buitengewone krachten. Op het eind van de vorige strip werd daar een tipje van opgelicht, in "onthuld" gaat men hier verder op in.
Daar iedereen vermoed dat Lars de zo goed als laatste persoon was die in de buurt van Pepijn was kan het niet anders dan dat hij de dader is. Om daar onderuit te komen verzint hij een verhaaltje dat hij een relatie heeft met Alix en dat hij die avond op haar kamer was.
Ondertussen schuimen er andere ongure types de straten af op zoek naar diegene die die magische krachten bezit. Gelukkig houden zowel Lars als Alix hun mondje dicht.
http://www.stripelmagazine.be/wp-content/uploads/2015/03/spaeyanders1.jpg
Kristof Spaey heeft in samenwerking met tv-scenarist Bart Vaessen (W817, Spitsbroers, Quiz Me Quick) het tweede deel gerealiseerd van een op middelbare school geschoeid verhaal over hun leeftijdsgenoten. Wel met een magisch kantje en de grappige invalshoek van een uiterst beschaamd exemplaar dat de hoofdrol krijgt.
Na zijn opmerkelijk verhaal in "Misschien Nooit Ooit" is dit een nieuwe poging om de stripwereld te overtuigen van zijn kunnen. De tekeningen zijn herkenbaar Spaey. Mooi in hun eenvoud, niets te complex maken, werken met close-ups en shot screens. Hij gooit zijn hele kunde in de strijd.
Alleen is er een voor mij persoonlijk enorm storend element in het gehele verhaal. Zo één van die dingen die van de States overgewaaid zijn en in het Europese stripverhaal ook binnen sluipt. Het "recycleren" van plaatjes. Vaak identiek, vaak met een veranderde grimas, soms met een andere houding van hand, schouder, hoofd maar dus meestal met dezelfde achtergrond. En laat me dit nu net iets te vaak voorkomen, zeker die 2 pagina's durende nog-eens-dezelfde-tekening-in-de-cinema-met-lichte-variatie.
Ook het taalgebruik is even wennen. De typische Vlaamse spreektaal zorgt er voor dat het allemaal net iets minder vlot leest. De ge's en gij's druipen van het papier af. Storend? Neen, zoals reeds gezegd: je moet er gewoon even aan wennen.
Het verhaal is goed. Zou zeer goed kunnen zijn mocht er net wat meer schwung in zitten. Alles verloopt nogal traag, net als het hoofdpersonage zelf. De twijfel van Lars sluipt in het scenario. Als dit de bedoeling is, alle respect. Maar een tiener heeft met al dat superhelden gedoe en Largo Winch geweld volgens mijn bescheiden mening net wat meer actie, wat meer vooruitgang nodig.

Om even samen te vatten: het verhaal heeft alles om te boeien maar moet net iets beter uitgewerkt worden.
https://i.ytimg.com/vi/FCd6V3we9o0/maxresdefault.jpg





Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.