Recensie

Sporen van het toeval 1 Sporen van het toeval


Paco Roca, artiestennaam voor Francisco Martinez Roca, geboren in 1969, is momenteel de naam in het Spaanse striplandschap. Met zijn strip Rimpels uit 2009 en recenter La Casa had hij reeds het pad geëffend om een grote naam te worden. Beide verhalen spelen op het gemoed van de lezer, niet zo met Sporen van Toeval. Je kan deze vergelijken, dit gezegd sijnde met enige reserve, met De Oorlog van Alan.
https://i.avoz.es/default/2016/05/22/00121463945858864768462/Foto/los-surcos-del-azar_h.jpg
Het verhaal gaat over de vlucht van 1500 tegenstanders van het regime van Franco. Van deze 15.000 zijn er slechts 2.638 mensen, waaronder Miguel Ruiz, die in de haven van Alicante op een boot geraken om te vluchten naar Oran, Algerije waar hem vijf verschrikkelijke jaren te wachten staan. Ontbering, misbruik, werkstraffen, ... Je kan het zo gek niet bedenken of hij en zijn kompanen lijden hieronder. Na heel wat omzwervingen kunnen ze zicht inlijven in het Franse leger en zijn uiteindelijk mee de bevrijders van Parijs.

Het verhaal in het verhaal is de relatie tussen Miguel Ruiz, een teruggetrokken man die in Parijs leeft en het liefst van al vergeten wordt, en Paco, de man die het verhaal van Miguel openbaar wil maken. Waar de kennismaking in het begin stroef verloop, Miguel begrijpt niet waarom men oude verhalen wilt oprakelen en zeker niet wat hij daar als rol in kan spelen, groeit uit naar een warme, open relatie. Miguel staat in het begin totaal niet open om zijn verhaal te laten publiceren maar voelt dat er een soort van therapeutische behandeling zit in het verhalen van zijn leven en opent zijn hart meer en meer. Toch zijn er gegevens die Paco zelf niet over de lippen van de man krijgt omdat de wonden te diep zitten en nooit gecicatriseerd zijn.
http://atrozconleche.com/wp-content/uploads/2014/07/Los-surcos-del-azar-1.jpg
Het is dus een verhaal in een verhaal. Het verslagen van de verschrikkelijke jaren die Miguel heeft meegemaakt en anderzijds de relatie tussen Paco en Miguel die steeds hechter en hechter wordt door het verhaal. Gruwel tegenover een naar elkaar toegroeien van twee generaties. Dit accentueert Paco Roca nog extra door de oorlogsbeelden volledig in kleur te presenteren en geen detail onverbloemd te laten en de contacten tussen Paco en Miguel enkel met steunkleur.

Sporen van het toeval is aangrijpen, beklijvend, beangstigend en toch ook aangrijpend en emotioneel zeer sterk. Dat deze strip al meerdere prijzen heeft behaald waaronder de Zona Comic-Award, prijs voor het beste Spaanse boek tijdens de Comic Fair in Barcelona en de Romics, de Comic Fair in Rome mag dus niet verbazen. In Spanje durft men zelf al zover te gaan om het de Spaanse Maus te noemen. De vertelwijze is dan ook zeer gelijkaardig.

Top tien van 2017? Dat staat nu al vast.

http://3.bp.blogspot.com/-2LyNT2wkccY/U6hff9NfsVI/AAAAAAAAFiA/d9oZiMMfzI0/s1600/los+surcos+del+azar,+paco+roca,+2013+3.jpg



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.