Covertekst
HET DRAMATISCHE LEVEN VAN DE DWAZE ERECTOMAAN*
De figuur van de erectomaan (le bandard fou), een mannetje met een chronische erectie van niet geringe omvang (het Franse 'bander' heeft in de volksmond de betekenis van: een erectie hebben), ontstond ergens in het begin van de 70-er jaren tijdens een brainstorming van medewerkers aan het tijdschrift L'Echo des savanes. Het was in de tijd dat Les Editions du Fromage, de uitgever van het blad, twee nieuwe striptijdschriften wilde gaan uitgeven. Het ene blad zou een science fiction-karakter krijgen, het andere zou alleen humorstrips gaan bevatten.
Besloten werd dat verschillende tekenaars, waaronder Moebius, ieder een verhaal rond de figuur van 'le bandard fou' zouden maken, maar het idee verwaterde snel toen die stripbladen niet van de grond kwamen. Moebius echter vond het een dermate leuk figuurtje, dat hij besloot om er, in plaats van een kort verhaal, maar meteen een heel album van te maken. Het album dat in 1974 bij Les Editions du Fromage verscheen, werd meerdere malen herdrukt bij Moebius' huidige uitgever Les Humanoïdes Associés.
Hert verhaal gaat over een nette burger van de planeet Vroom, die altijd een keurig en oppassend bestaan heeft geleid, tot het moment dat hij -van de ene dag op de andere- verandert in een 'erectomaan'. Vanaf dan is hij een uitgestotene, een paria op de vlucht voor de Ordentelijkheidspolitie. Tegelijkertijd is hij echter de uitverkorenevan 'De Kloek', een reusachtig, wanstaltig vrouwelijk wezen dat in haar eentje voor de complete voortplanting van de planeet moet zorgen en de erectomaan nodig heeft voor haar jaarlijkse bevruchting. Daarnaast is hij ook het begeerlijke voorwerp ter bevrediging van de tomeloze lusten van ene Madame Kowalsky, die overigens al eerder een rol speelde in de De omweg'.
Aldus het slachtoffer geworden van de machtsstrijd tussen twee vrouwen die het slechts gemunt hebben op diens omvangrijke geslacht, zou het verhaal zich gemakkelijk even banaal hebben kunnen ontspinnen als de scenario's van porno-persiflagesop Suske en Wiske, Lucky Luke of De Smurfen. Wat vaak zo slecht is aan die parodieën, is het (ontbreken van een) verhaal. Het gaat er alleen maar om, de striphelden te laten neuken, verder niets. Hoe anders is dit bij De erectomaan! Moebius heeft zich niet laten verleiden tot gemakkelijke platvloersheden en porno-liefhebbers zullen aan dit album dan ook weinig plezier beleven. Het is meer zoals achterop het Franse album te lezen staat: "Un livre loufoque et délirant, Porno mais Graphique".
*Uit: "De kleurrijke helden van GIRAUD/MOEBIUS" Stripschriftspecial 4 door Kees de Bree en Hans Frederiks (Vonk 1982).
